بےپرواہ  نال  پیار  ودہا  کے  اَساں  دِل دَا چین گوایا
او  نہ اُس رَج کے  دُکھڑے  دِتتے  نہ  اُس  رج  روایا
نہ   اُس  رَج  کے  کیتاں  گلاں   نہ  اُس رَج ہسایا
او صادقؔ وِیکھ لے قسمت میری میں پیار کِدے نال پایا

پیار    پا    کے    دُشمنی   اِک    یار  پیارا  کر  گیا
نال   ٹریا     دو     قدم     فیر بے سہارا  کر   گیا

میرے   اَرماناں  دا   قاتل    میرا    اَپنا   پیار    سی
مر  کے  وی  کدہی وکھ نہیں ہونا کیتا جِس اِقرار  سِی
ڈونگے    پانی   چڈ   کے  مینوں   او   کنار کر   گیا

لایا  سی  میں  جِس  دِے  ناویں  پیار  دِی جاگیر  نوں
دِل  دے  وَرقے   تے   بنایا   سِی   جِدی تصویر  نوں
لا  کے  ٹھوکر   میری   ہستی    پارہ    پارہ  کر گیا

میرا  سجنڑ  ہوونٹراں نہیں  کوئی  اُس   دے   نال  دا
آیا   سی    جو  دُکھ ونڈاون  بن کے  محرم  حال دا
میرے  غم  دِے  بھار  نوں  کُجھ  اور  بھارا  کر گیا

آپے  پھُلیا   قول  اَپنے   پیار    دی   سو   توڑ   کے
ٹُر  گیا    او    میر ا  رشتہ  نال  دَرداں  جوڑ  کے
اپنے   جھوٹے   پیار    دَا   آپے    نتارا   کر    گیا