کوئی چٹا وے رومال ہووئے دِل لا میڈی گل مَن لے ڈھولا کِتھے کِتھے نال ہووئے
آسمانی اِل ماہیا دور دے سَجناں نوں کدی آ کے مل ماہیا
کوئی کونجاں سر چھوڑی دل لا منظور کرہی جہیڑی سجناں کر چھوڑی
کوئی رَتیاں تلایاں نی اللہ کولوں سنگ منگیا نہیں منگیاں جداہیاں نی
گھڑا وَکی نالوں کیوں چوندا نِک کا دل ماہیے دا گلاں گلاں نال رو پیندا
سوہنی کاٹھی گھوڑے دی ساریاں مرضاں کولوں بھیڑی مرض وچھو ڑے دی
کوئی سڑکی دا موڑ ہوسی رُس رُس باندے ہو کدی ساڈی وہ لوڑ ہوسی
کوئی پانی تے تُپ راندی چن ناں تیڈے ملنے دی ہر ویلے پُھک راندی
گلاں گذریاں یاد آیاں اکھیاں بے وسیاں ہن نہیں رون تُوں باز آیاں
او سپ پانی چیر گیا وچھوڑا سجناں دا ساڈی بن تقدیر گیا
|