Song no:

56

Volume no:

26

Poet Name:

Miscellaneous

Song Name:

Eha Motiyeah Da Phul (Mahiye)

Company:

Rehmat Gramophone House

اِی    آ   موتیے   دا   پُھل   ہوسی        لنگیاں    معاف   کرو  اَگوں  کدی  وی  نہ  بُھل  ہوسی
پانی     پاک       سمندراں    دے         یاری       دو    دِن   دی   طعنے   ساری   عمراں  دے
کوئی   سڑکی   تے   د و    گھوڑے        آکھیں    میڈ ے    ماہی    نوں  یاری لگی ہوئی نہ توڑے
ای   آ    بجلی   وے   ساون   دی        کدوں  دی  اوڈیک  کراں  چنناں   تینڈے  وے  آون  دی
کوئی  وے  کِنواں  دے  رس  ما ہیا         دِلوں   نہ     بلاویں      وے     پاویں کابل وس ماہیا
کوئی  وے  رَتی یاں   رضایاں    نی          نہ    توڑریں    چن   ماہی  اساں   اوکھیاں  لاہیاں   نی
ای  آ   بنگلا   وے   چھت چوندا          اِنج  سانوں       لُٹیا ای  جہیڑا    تکدا  او  ہس  پوندا
کوئی     تارا     وے     اُبھر گیا          وقت       جوانی      دا    سارا   روندیاں  گذر    گیا
کوئی    کالے   وے    شاہ   چولے          اُجڑی   وس   پوساں  ہائے  جداں   نظر    پاواہی   ڈولے
کوئی  کڈے    وے  کشیدے    نی          لمبیاں   جداہیاں    والے   ول  کِتھوں   وے   خریدے  نی
کوئی   پکھی    وے    اُڈار  ہویا          اوں     ویلے      آ     مِلیم    جدوں   کفن  تیار  ہویا
کوئی   سڑکی     تے    گیھٹے   نی          ماہی  جیڑے دُکھ  دینداں ایں  کدی  وزن  وی  کیتے   نی
رَتی     چیٹ      رضایاں     دی          پتہ    پیا     لگد ا    ہِم   تِیڈی  نیت  جدایاں     دی
کوئی    پانی      وے   کائی   والا         حُسڑ     کے     مر     اساں     لگا  تیر  جدائی     والا
او   لمبے     وال     بلوچاں   دے         ماہیے    جدا     کیتم   آکھے  لگ کے  وے  لوکاں    دے
کوئی  کُنڈے  وے  ک ڑہایاں   دے         جیو   دیاں  مر   گئی   آں   دُکھ  ڈاڈے    جداہیاں   دے
ای      آ   شیشہ  صفا  کر  کے          تیڈے     اَگے      ہتھ    جوڑاں  نہ ماری   جدا  کر  کے
ہَتھ  گانے  وے   پائے   اوئے    نی          تُساں خوش وسوں سجناں سانوں دُکھاں  رَنگ  لائے  ہوئے  نی
کوئی   جنگلاں   چُوں  ساہے   نکلے         آکھی    میڈے    ماہیے    نوں   کدی  وطنعاں  تے  آ  نکلے
اِی     آ   جوڑا وے  مونگراں  دا          ٹُر   مینڈا   سجن  گیا  ہِم   جھوڑا   لا   کے   عمراں  دا
او  سَپ  ٹُردا  وے   ول  کھاوے          ایڈا   چنگا    کون    ہو وے  جہیڑا  اُجڑاں  نوں گل  لاوے
کوئی   گڈی    دیاں    دو  لیناں          ماہی   ساتھوں  وچھڑ  گیا  اَساں  دُنیا    توں    کی    لینا