گیت نمبر:444 گیت:آکھے واہ بلوچا بے پراہ بلوچا
شاعر:متفرق کمپنی:این ایم سی والیم:155
کل بلائیں جنگل دیاں آ لاش سسی تے گئیاں
او ڈیکھ کے لاش سسی دی نوں وہ حیران کھلوتیاں رئیاں
سسی آکھیا بیشک کھاؤ میکوں میں تاں دعوت دیندی پئیاں
ڈوں اکھیں میڈیاں محفوظ رکھا ئے راہ کیچ دا ڈیدیاں پئیاں
پچھلی راتی درداں ماری روندی تے کرلاندی تھلاں دے وچ رُلدی پھردی سر وچ مٹیاں پاندی
آکھے واہ بلوچا او بے پرواہ بلوچا
سسی ہتھ دیاں لیکاں ڈیکھ کے آکھے واہ رب مقسوم بنڑائے
ہک بابل دریا برد کیتا دوجا کیچیاں تھل پھروائے
بھاویں روپ سروپ دی ملکہ ہم ایہہ ناز وی کم نہ آئے
محمود وفا دی نگری وچ وَدی کردی ہاں ہائے ہائے
آکھے واہ بلوچا او بے پرواہ بلوچا
کجھ غور تاں کر میڈے شجرے تے کیتھوں ٹر کے تھل وچ آئی آں
جہندی ہند تے سندھ تائیں ہیبت ہا اُسے آدم جام دی جائی آں
تیں جٹ کُوں نہیں احساس تھیا میرے گل ہن جو رُسوائیاں
محمودؔ وفا دی چادر کوں کر ڈتیائی دَھایاں دَھایاں
آکھے واہ بلوچا او بے پرواہ بلوچا
میڈی سرخ قمیض تے رات ڈیہناں پُھل کالے وینٹر کریندے
نت نک دی نتھلی رت رو وے کٹمالے وینٹر کریندے
میڈے چندن ہار تے چم کلیاں پھل والے وینٹر کریندے
تنویر پنل دیاں یاداں وچ میڈے چھالے وینٹر کریندے
آکھے واہ بلوچا او بے پرواہ بلوچا
میں سیج سنبھال کے سمدی ہم متاں ہوت نوں ہوونڑ لتاں
ہر پاسے میکوں پنل ڈیسے بے ادبی تھیون متاں
میکوں کیچ دے لوکاں لٹیا ہے مکران دے لٹیم جٹاں
پچھے یار فریدآ پنڑیں دے میں در در پھر دی وتاں
آکھے واہ بلوچا او بے پرواہ بلوچا
ہتھ رکھ کے اپنڑیاں نبضاں تے سسی آکھے بچنڑن محال اے
کڈاں شتر سواراں ولنڑاں ھئے جہیڑے وسدن پالے پالے
میڈے پئیر پھلاں دیاں پتیاں ہِن اَج تھی گئے چھالے چھالے
محمودؔ او کیچ دا شہزادہ شالا جیندیاں آنڑ سنبھالے
آکھے واہ بلوچا او بے پرواہ بلوچا
سسی تاج تے راج دی وارث ہا ودی کھوج شتر دے بھالے
موہنھ بانھاواں کھول کے ڈینھ راتی کرے درد بھرے او نالے
اج ملک تے فلک حیران کھلے اوندے ڈیکھ کے درد کشالے
آڈھا خانؔ دا مانڑ ونجایا نہیں بھاویں پی گئی زہر پیالے
آکھے واہ بلوچا او بے پرواہ بلوچا
سسی آپ تے آپ سوال کرے کیا عجیب جوان میں تھئی آں
ہک یار دی سیج نصیب نہ تھئی ہک ریت دے وچ رُل گئی آں
اج ساورے گھر دیاں وارث ہن میڈے نال دیاں سب سئیاں
محمودؔ میں کل تائیں ہسدی ہم آج وینٹر کریندی پئی آں
آکھے واہ بلوچا او بے پرواہ بلوچا
معصوم جوانی ڈکھیاں دی پروان چڑہنٹر توں پہلے
آئی درد فراق دی جھولی وچ ساہ سکھ د بھرنڑ توں پہلے
کر قبصے وچ صیاد گھدا کجھ آکھنڑ کرنڑ توں پہلے
وچ قید قفس دے بیوسؔ کوں آئی موت وی مرنڑ توں پہلے
آکھے واہ بلوچا او بے پرواہ بلوچا
گئی نکل زمین ہے پئیراں توں بیدرد سجنڑ کیا کیتئی
میڈے سکھ دی بیڑی روہڑ دتوئی کدوں آپ پتنڑ کیا کیتئی
میکوں نیندر وچالے چھوڑ سجنڑ گھیدوں کیچ دی منڑ کیا کیتئی
رُلا دھوڑ مٹی دے وچ شاکرؔ میڈا ڈاج دکنٹر کیا کیتئی
آکھے واہ بلوچا او بے پرواہ بلوچا
اے حسن دا شاہ کائی سوچیں ھا تیکوں ول ول ہکلاں ماراں
نا دھرم رہیائے نہ بھرم رہیا ئے تھئیاں ہر جھا تے پرچاراں
ھئے علم خدا کوں ہجر دے وچ جیویں کٹے ہن وقت بیماراں
کڈاں آنڑ وسیسیں بیوس کوں کڈاں مکسن مونجھ منجھاراں
آکھے واہ بلوچا او بے پرواہ بلوچا
کتھاں خان پنل کوں فرصت ہے پھٹ جگر دے آنڑ کے ڈیکھے
او تاں سکھ دیاں نیدراں سمدا ہے ہکا میڈی جان کوں سیک اِے
بیٹھی ریت گرم تے سوچدی ھاں اتھاں کونڑ کسے دی ٹیک اے
تنویر میں اجڑی پجڑی دے نا ساورے آئے نا پیکے
آکھے واہ بلوچا او بے پرواہ بلوچا
ونج ڈسو ہا سر دے سائیں کوں صحرا وچ دل گھبراندی
میڈا پنڑاں تیڈیاں تانگاں وچ پئی آندی ھئے سر وچ چاندی
توں وی نکلا ہیں ٹھگ باز سجنڑ اے رسم تاں ہا دنیا دی
جے یار آتشؔ چھوڑ ونجنڑ وت سکھ دی نیدر نہی آوندی
آکھے واہ بلوچا او بے پرواہ بلوچا
سٹ سیج سوہے کر پہندا گویں ٹری گھن کے کیچ دا رستہ
ہاس سیک سجنڑ دی الفت دا تائیوں گال کنی تھئی خستہ
توڑے ورم پئیراں دے تھیندے رہے تائیں ٹردی رفتہ رفتہ
ٹر ونج کے آکھ اس کیچ دے وچ نہی پیار دا سودا سستا
آکھے واہ بلوچا او بے پرواہ بلوچا
میں چادر ڈاجھ دی تانڑ ستی کھلی اکھ تاں چیتہ رل گئے
میڈی سیج دے سجے پاسے کوں دل خالی ڈیکھ کے ڈر گئے
مسے چندر ویسال دا چڑھیا ھا جہیڑا ہجر فراق اچ ڈھل گئے
شک پوندئے شاکرؔ چھوڑ میکوں او ولدا کیچ نوں ول گئے
آکھے واہ بلوچا او بے پرواہ بلوچا
ہائی نازک تے معصوم سسی شہودی رل گئی وچ ٹبیاں دے
جیناں قسماں چائیاں توڑ دیاں او وی حال پوچھنڑ نہیں آندے
پئے نیر اکھیاں چوں وگدے ہس پھٹ دل وچ ہس چچلاں دے
ایہو سوچ کے مظہرؔ رُل پُل گئی وَنج ملسوں وِچ قبراں دے
آکھے واہ بلوچا او بے پرواہ بلوچا
میکوں ایہہ افسوس نہیں اجڑی دا اکھ در تے دل صد چاک اے
نالے ایہہ وی دکھ نہی تتڑی دا تن گالا ہجر فراق اے
ایہہ وی صدمہ نہی منٹھار میٹھل گیا کیچ نوں جھوک لدا کے
نہی پُنٹریں پیار دی قدر کیتی مینوں ایہہ افسوس رَجا کے
آکھے واہ بلوچا او بے پرواہ بلوچا
آہئی سسڑی کوں سک رات لگے پیا ساہ نکلے اڑ اڑ کے
کر پنل پنل وچ تھلاں دے رُل موی شہدھرن اڑ کے
پوشاک وی لیر کتیراں ہا پیا ساہ نکلے سڑ سڑ کے
وَل وَل کے طلب او کیچیاں کوں ڈیکھے ٹبیاں تے چڑ چڑ کے
آکھے واہ بلوچا او بے پرواہ بلوچا
سسی کیچ دے منہ کر کر آکھے واہ خانا پریت نبھا گئیں
ہم جمدیاں غم دے پیش پئی توں وی غم دے ڈاجھ پوا گئیں
نہویں ترس آیا میں اجڑی تے چپ کر کے جھوک لڈا گئیں
نا بھلسی خوش دل محشر تائیں جہیڑی کر کے توں ڈیکھلا گئیں
آکھے واہ بلوچا او بے پرواہ بلوچا
منگو رل کے دعا مل خان پوئے میں تاں جا گے آنڑ بلیساں
جڈاں خان کوں واپس گھن آساں پچھاں گانہ آ چھڑ ویساں
ای شہار دے ہر اک واسی دا منہ میٹھا آنڑ کریساں
ھئی خبر نا شاکرؔ سسی کوں ونج ریت دی سیج منٹریساں
آکھے واہ بلوچا او بے پرواہ بلوچا
اسے پچھلے چن دی چودہ ہا ہم تیڈے کول بلوچا
تیڈے نازک نازک بازواں تے میڈا سر ھا ڈھول بلوچا
تحریر ھئے دل دی تختی تے تیڈا ہک ہک بول بلوچا
میں طاہرؔ پیار دی پیاسی کوں گیؤں تھل وچ رول بلوچا
آکھے واہ بلوچا او بے پرواہ بلوچا
منہ کر کیچ دی نگری کوں آکھے ہنڑ تاں خانا ول آ
ہم آخری ساہ تیری شمع دے میڈا بنڑ پروانہ ول آ
تیڈے ملن دی بہوں تکرار کرے ایہے دل دیوانہ ول آ
ہکے رَات اِچ روفی رُل ویسی میڈا روپ سہانہ ول آ
آکھے واہ بلوچا او بے پرواہ بلوچا
سسی خالی گردن ڈیکھ کے آکھے آ پیسن گل وچ گانی
ہم خواہش رنگلی انگلی دی آ ڈیسون چھاپ نشانی
رنگ رنگ دے تحفے گھن آسی میڈا سوہنڑاں چن مکرانی
مسعود خیال ھئے کملی دا پچھاں آیا پرت کے جانی
آکھے واہ بلوچا او بے پرواہ بلوچا
|