گیت نمبر:440 گیت:تیڈے کول حسرتاں دی بارات گھن کے
شاعر:مجبور عیسیٰ خیلویؔ کمپنی:این ایم سی والیم:157
تیڈے کول حسرتاں دی بارات گھن کے آئے آہیں دے وِچ سجا کے نغمات گھن کے آئے
اپنڑاں تو اولے پالے غیراں توں بچ بچا کے پلکاں دے ہیٹ کج کے اکھیاں دے وچ لْکا کے
انمول موتیاں دی سوغات گِھن کے آئے تیڈے کول حسرتاں دی بارات گھن کے آئے
دُکھی دل دیاں سداواں ارمان بے کسی دے عبرت بھرے فسانے غمناک زندگی دے
دکھ درد سُول صدمے فکرات گھن کے آئے تیڈے کول حسرتاں دی بارات گھن کے آئے
کُجھ سِسکیاں تے آہیں کْجھ پْرملال یاداں کُجھ باکمال سوچاں کُجھ لازوال یاداں
بیتابیِ جگر دے لمحات گِھن کے آئے تیڈے کول حسرتاں دی بارات گھن کے آئے
ڈینہ رات دی اداسی نقشے ویرانیاں دے باسی پْھلاں دی خوشبو منظر ناکامیاں دے
گْلشن دے اْجڑے پْجڑے حالات گِھن کے آئے تیڈے کول حسرتاں دی بارات گھن کے آئے
|