Song no:

415

Volume no:

Live Stage Show

Poet Name:

Lok Geet (Miscellaneous)

Song Name:

Chan Kithaan Ghuzari Ha Raat

Company:

Mouch Programme

گیت نمبر:415              گیت:چن کتھاں گذاری ہا ئی رات وے
شاعر:لوک گیت (متفرق)       کمپنی:موچھ پروگرام   البم:لائیو سٹیج شو
آو رندو میری توبہ کی ضیارت کر لو     ابھی کچھ دیر ہے مرحوم کے دفنانے میں

تیرے نقشے پا دی خاک جو ملدی تے میں کعبہ چا وی بنیڑیندا تے سجدے دیندا
عمر ساری  احرام  نی لاواں ہا تے میں  انج  وی طواف کریندا جگ  من  ویندا
لب   بیک  والی آواز  میڈی  کوئی سندرا  تے  سنٹر  لیندا  تے   مُل   پیندا
او  لگ  کے   آڈھاؔ   تیڈے  ناویں  میں  ناز  تے  فخر  کریندا  وت مرویندا

چن کتھاں گذاری ہائی رات وے    میڈا  جی  دلیلاں  دے وات وے

کوٹھے  تے  پڑ کوٹھرا  ماہی کوٹھے  بیٹھا  کاں بھلا
توں تے میکوں بُھل گئیوں میں اجے وی تیڈی ہاں بھلا
چن    کتھاں     گزاری     ہائی     رات    وے

متیھوں  ساری   دنیا   پچھدی     اے   کیویں   دلبر  تیتوں  رُٹھا
بے  جرم  ساتوں  معلوم  تیندا   اے  کیں  چکر  چلایا   ای   پُٹھا
تیڈے منہ چوں  شکوہ  سنٹریا  ناہی تھوڑے مدت  دا وطنعوں  مٹھا
رب  جانڑے  کہہ  جیا   قاتل  ہے  جس  آڈھے  خانؔ   نوں  کُٹھا
کوٹھے تے پڑ کوٹھڑا وے ماہی کوٹھے سُکدیاں توریاں
کالیاں راتاں جاگ کے  وے میں  نپیاں تیڈیاں چوریاں
چن    کتھاں     گزاری     ہائی     رات    وے

کوٹھے تے پڑ کوٹھرا  ماہی کوٹھے  دے  وچ  باریاں      
ہن تاں واپس آ ماہی وے توں جتیوں تے میں ہاریاں
چن    کتھاں     گزاری     ہائی    رات    وے

کوٹھے  تے  پڑ کوٹھرا ماہی کوٹھے  سکدے بیر بھلا      
ہور   میں تینوں کی آکھاں کیوں لائیا اتنی دیر بھلا
چن    کتھاں     گزاری     ہائی     رات    وے

کوٹھے تے پڑ کوٹھرا ماہی  ہیٹھ  وگے   دریا   بھلا      
بیشک رسیا  رہ  میتھوں  اک  واری  مڑ کے آ بھلا
چن    کتھاں     گزاری     ہائی     رات    وے

کوٹھے تے پڑ کوٹھرا ماہی کوٹھے  سکدا  بھور  بھلا      
تیں تے  راضی میں  وی  نم پر ہو گئی مجبور بھلا
چن    کتھاں     گزاری     ہائی     رات    وے

میں  ہجر  فراق  توں  واقف ہاں  ہن  جگر اِچ زخم  ہزاراں

سوہنٹریں سجنٹر دیاں بے انصافیاں دے میڈے کول ثبوت ہزاراں
طوفان    ظلم   دا   ویڑ گہیا ہم تے وَدا روندا زار و زار ہاں
یسینؔ  زمانہ  کُج    پیا  آکھے  اُس ٹھگ باز دا  تابعدار   آں
کوئی  چرسی  چرس  بھرے
بہوں مجبور آں  میں  آکھو  ڈھولے  نوں  ترس  کرے

آ  ماہی   شالا   وَسدی   جائیں   تے   اِک  وَاری  پھیرا  پا  وَنج
اِنہاں اَکھیاں پُکھیاں دُکھیاں کوں وہ  سوہنٹراں  حسن جمال ڈِکھا ونج
او ہجر فراق دے سینے پھٹ وی لگے ہم تے ذرا جوڑ کے ملماں لا وَنج
اور  ملنگ  غریب  اللہ  رَاسی  دے  وہ  سب  دُکھ  درد  مٹا  وَنج
کوئی ہٹھیاں  تے تاش آئی
ہنڑیں  توں  سن  باہسی  تیڈے  سَجنٹراں دی لاش  آئی


کوئی ہٹھیاں تے تاش آوے
کفن  پاوا  چھوڑیں  جدوں   وطن   تے    لاش   آوے