گیت نمبر:393 گیت:سانولڑا چھوڑ کُراڑ وہ
شاعر:کیف چشتیؔ کمپنی:آر جی ایچ البم:
سانولڑا چھوڑ کْراڑ وہ ساہندی نہ جندڑی دھاڑ وہ
آہیں بھروں دھائیں کڈھوں لوہندے پھروں روہندے ود ہوں
نینڑاں پھسایا کیا کروں بھاں دں محل باڑ وہ
ڈکھ کھا گئے غم پی گئے جو جیونڑاں ہا جی گئے
رہ رہ کے صدقے تھی گئے رْس رْس کے گئیوم اْجاڑ وہ
ہر وقت کرب تے درد ہے من گرم تے تن سرد اِے
لب خشک جئی منہ زرد ہے کْشتا کیتو اِی ساڑ وہ
ڈس گھن ونجوں چاہیں کْوں کِن درد داں بھری داہیں کْوں کِن
بھانبھنڑ بلیں بھائیں کْوں کِن ڈھا پئے نیں غم دے پہاڑ وہ
مْدت گذر گئی لوہندیاں سِکدے تے پھرد یاں دھوندیاں
لنگ گئے نیں سجنٹراں روہندیاں سہہ چیت ساونڑ ہاڑ وہ
دْوری مِٹھا ماہی نہ دے شوکت نہ دے شاہی نہ دے
گل ہجر دی پھائی نہ دے قدماں دے ہیٹھ لتاڑ وہ
ماہی ملہاراں لد گیئاں سْکھ دیاں گذراں لد گیئاں
تیں بِن بہاراں لد گیئاں جھڑ گئے نیں گل پْھل جھاڑ وہ
گل کیف چشتیؔ لا سجنٹر نہ نہ دا ناں ہْنٹر چا سجنٹر
ہاں نال ہاں ہنٹر لا سجنٹر غیراں دے پھیر بْتھار وہ
|