Welcome to Atta Ullah Khan Esa Khelvi's fans club!

Song no: 328	Volume no: 23
Poet Name: Ahda Khan
Song Name: Sassi Part2 Side B
Company: Rehmat Gramophone House
گیت نمبر:328 گیت:سسی (پارٹ 2 سائیڈ بی) شاعر:آڈھا خانؔ کمپنی:آ رجی ایچ والیم:23 سسی دی تھل وچ بے حالی سسی ھائی تصویر نفاصت دی آ عاشق رُلایا تھل وچ زلفاں گل وچ گئیا بدل دور امیری دا گئی پھس کئیں اوکھے ول وچ زلفاں گل وچ او نازک حور تھک چور تھئی ڈھاندی ست ست دار ہک پل وچ زلفاں گل وچ آئی عادی سیج پھلا دی آڈھاؔ اج ہئیس بسیرا جھل وچ زلفاں گل وچ تے عجیب نصیب سسی دے یارو ہتھ ماریا عشق بلاں ہس عمر جواں ہس ہجر فراق دل چاک کیتا ڈوئیں اکھیاں مثل تلاہس ڈکھدا ہاں ہس بُھلی امن امان اُس خان پچھے تے نہ کوئی لبھدی تھاں ہس لب تے جاں ہس واہ واہ عشق سسی دا آڈھاؔ ناں خان دا ورد زبان ہس سر تے بانہہ ہس ہائی وارث تاج تے راج دی سسی ودی کھوج شتر دے بھالے پیریں چھالے سن سن آہیں نس ونجن بلائیں کرئے درد بھرے او نالے خون اُچھالے اج فلک تے ملک حیران کھلے اُودے ڈیکھ کے درد کشالے لج پئی پالے اُس خان دا مان نئیں سٹیا آڈھاؔ پی گئی زہر پیالے درداں والے تے سسی دی او حالت وی نئیں تے اوھدے ویس وی بدلے ہیس عطاء اللہ: اج نئیں او ٹھاک تے باٹھ سسی دے اَتے تن تے ممکن لیراں وانگ فقیراں چاہ عشق پُننل دے کملا کیتا ہس بھل گئی اے طور امیراں تک تصویراں من من منتاں پیر مناوے اَتے دل نوں ڈیندی اے دھراں وانگ فقیراں آڈھاؔ خون الود وجود سسی دا لگے ظالم خار کریراں وانگ جو تیراں کوئی یار رسائی بیٹھی آں ریت وچ ہتھ ماراں ہک لال گنوائی بیٹھی آں سسی بےوسی دے عالم وچ تے ٹر گئی کیچ دے راہ تے توکل خدا تے نئیں سفر دی عادی او شہزادی اگوں ونج پئی بلدی بھاہ تے گرم صحرا تے زور دی بھجے تے خان نوں سڈے میڈا پنلا ہیں کس جھاں تے آواں لاہ تے او بن وصیلے کیا حیلے آڈھاؔ نئیں بھروسہ ساہ تے مر گئی راہ تے تے سسی نئیں میدانوں نسی تونڑے سہہ سہہ ضرباں چلیاں جگر تے جھلیاں گھر بار وسار کے یار پچھے ونج کیچ دیاں راہواں ملیاں وانگر جھلیاں اُٹھن بگولے بن بن شعلے سرخاک تے سڑدیاں تلیاں بھائیں بلیاں پئی تاھنگ سجنڑ دی ساھنگ چلاوے آڈھاؔ لُوں لُوں پیڑاں ہلیاں پا تھرتھتلیاں تے اس نازک ناز دی پلی ہوئی سسی نوں تھل دے سفر وچوں کے لدھا عطاء اللہ: نازک ناز دی پلی سسی تے کنڈے عشق دے او تُل گئی تھل وچ رُل گئی لکھ دانش مند رہے پند کریندے اوندے عقل کنوں گل جھل گئی کیچ رل گئی خار ہزار وچ بار جنگل ساری رت جُسے وی ڈل گئی چمڑی کھل گئی او باہج فنا آڈھاؔ نئیں وہ بقا سسی خان پُننل دی ہُل گئی نئیں بے مُل گئی مزا عشق وچوں آیا اِے یار دے ناں لگ کے اَساں سب کجھ پائیا اِے ہائی عین شباب تے حسن سسی دا اُتوں رت خزاں دی آ گئی رنگت کما گئی اس نازک نرم مزاج اُتے اج ھاٹ غماں دہ چاہ گئی تھی بے واہ گئی کئی آساں ہن سسی دے دل وچ تے نشان قضا مٹا گئی او مر جھاہ گئی ہے عشق حیران سسی تے آڈھاؔ اے پریت کمال کما گئی توڑ بھا گئی او وچ ہجر دے چھلنی جگر سسی دا ڈھاندی وت وت کھا کھا غش اے او بےبس ہو بےہوش خاموش نی تھیندی بولے خان اوہدی نس نس اے پیار دی چس اے آہدے سہہ سہہ غوطے بہر غماں وچ ودی کھاندی او ہس ہس اے او بےکس اے پر ہے ارمان جو خان پُنل دی آڈھاؔ نال کئیں ڈتتی اُس ڈس اے رہ گئی تس اے تے ڈٹھی اے سسی ریت اُتے تے ڈھ کے کہ آہدی اے عطاء اللہ: سسی یار بے وسی ہو کے ڈھ ریت تتی تے گئی اے سُرت نہ رہی اے تھی بے ہوش بلوچ نہ بھلی ناں خان دا گھن دی رہی اِے اللہ سہی اے ایڈیاں او تکلیفاں وچ بے ادب نہ یار دی تھئی اے ثابت رہئی اے تونڑے جاں لباں تے ہا ہِس آڈھاؔ او خان بلیندی رہی اے مر مک گئی اے کوئی کوٹھے تے کاں بولے ہک ہک نس میڈی پئی یار دا ناں بولے اس نازک حالت وچ سسی دا خیال اے کہ میڈی اے حالت کدے خان آنٹر ویکھیا عطاء اللہ: آ خاناں دیکھ تاں سہئی میکوں کتنی تیڈی چاہ اے حال گواہ اِے میں مگر تیڈے ماہی بجھدی راہ گئی نئیں کیتا ترس خدا اِے بے پرواہ اِے شالا ساڈے پیار دے ویریاں تے پووے میں مسکین دی آہ ہے ہووے تباہ اِے آڈھاؔ خان مہمان ہاں پل دی میں تے آ گیا وقت نزا اِے آخری ساہ اِے کوئی لکڑی دے گِھن ٹھیکیے مکدے ساہ میڈے شالا ڈھول وی آ ویکھے جس ویلے سسی دی حالت نازک ہو گئی تے اُوندے دل وچ خیال آیا کہ میڈی وفا وچ فرق پیا آندا اے تے آھدی اے اے خان پُنل ناراض نہ تھیویں کریں شک نہ یار وفا وچ او کے ہویا میں کیچ نہ پہنچی ہاں موئی تاں تیڈی را وچ کدے قسمت نال جو آون تھیویں آ ویکھیں یار صحرا وچ اُٹھی لاش آڈھاؔ تعزیم کریسی آسی فرق نہ تیڈی چاہ وچ تے آھدی اِے اِے خان اَمان خدا دی ہووی شالا تینوں تکلیف نہ آوے رب جانے کیویں گُذری نال تیڈے ایہا فکر تتی نوں راہوے اپنی تاں پرواہ نئیں مینوں تیڈے دُکھ انمول نہ بھاوے ایو ورم آڈھاؔ مینوں کھاہ ویسی تھیا اوکھا یار کچاوے سسی یار دے خیال وچہ پئی اے اپنیڑیاں تکلیفاں بُھل گئی اے سسی نوں ہوا دا جھولا لگا تے سسی ہوا تو سنیا چاہ ڈیوے پنوں خان در عطاء اللہ: اے باد صبا ونج کیچ دے شاہ نوں میڈا ڈیویں اے پیغام اِیں جیندی وسدی جھوک اُجھاڑ آیا اِیں ڈتا اس مظلوم سلام اِیں وفا میڈی آزما ڈیکھیں ہوسی قبر وی یار غلام اِیں آڈھاؔ سادا بن سجنڑاں دے ہن جیون یار حرام اِیں میں قسماں وے چاہ ڈیساں بھانویں سانوں چھوڑ گئیا ایں میں وَت وی دعا ڈیساں سسی تھل وچ ذاریاں پئی کریندی اِے اُوناں زاریاں دی تھل اِچ آواز آندی اِے تھل وچ یارو جھل پئی اندی جڈاں رُنی اِیں دَرد رَنجانی للکارے تے سڈ مارے سسی پئی کر دی اے ہانی ہانی تسی دید نگاہ دی رہ گئی ناہی قسمت دے وچ پانی آڈھاؔ دعوے بندی رہ گئی آ ڈتی ہسی موت نشانی سسی تڑپدی نوں ویکھ کے اُس تھل دے وچ اِک ایال اجڑ پئیا چگیندا اس جہڑے تڑپ دیاں ڈٹھا سسی دے کول آیا آ کے آہدا تو ڈس میں تیڈی کے امداد کر سگدا ہاں جس ویلے امداد دا ناں آیا تے سسی ایال نوں کے آہدی اے عطاء اللہ: ببنھور دی شاہی لکھوا لے بھائی نالے کر میں تے احسان اے میل ڈے خان اے نالے میں مظلوم دعا وی کریساں راضی ہوسی آپ رحمان اے میل ڈے خان اے مال اولاد تے ترکے ہوون نی ہوویں سرخرو ہر میدان اے میل ڈے خان اے تیڈی فطرت نیک ڈسیندی اے آڈھاؔ کوئی کامل توں انسان ایں میل ڈے خان اے احسان کما و یں ہا اُجڑی دعا ڈیسی اَج خان ملا ویں ہا سن حال ایال سوال کیتا کیویں کیتی آ دل شکستہ ایتھے کیا مجال ملکال خاناں دی توں نوری پاک فرشتہ جان توں ودھ تئیں خان پیارا کوئی عجب ڈٹھا اے رشتہ آڈھاؔ ساڈا روح کمب گیا تیدا ویکھ کے انج نوشتہ سسی آھدی اے مینوں ناز ہے دل شکستہ دا بِن غم دِے جو اِنسان اِے اُو حیوان اِے فتح بے اُونی دین ساڈا کیتا رَب قادر فرمان اِے وچ فرقان اِے او میں جئیاں کئی باندھیاں اُس نوں آخر اور سلطان اِے کیچ دا خان اِے مینوں روز حشر آڈھاؔ فخر ہوسی رھیا گھر میڈے مہمان اِے شاہ مکران اِے سن گال ایال خیال کیتا تھیا عشق دا ظالم وار ہِس وچھڑیا یار ہس عاشق صادق ہے کائی اَسلوں وسر گیا گھر بار ہس سچا پیار ہس کیتا دید دے نال شدید کئیں زخمی گئیا بھل تاں چین قرار ہس آ گئی ہار ہس آڈھاؔ ڈھڈا ڈُکھ عشق دا گھن گیا ایو اَزار ہس ترٹ گئی تار ہس رہی ٹھیک نہ نیت اَیالی دی کیتا نفس پلیت گمراہ اِے آتش خیش دی ایسی بھڑکی بیٹھا ہوش حواس بھلا اِے عصمت شاہ دی لُٹن لگا نہ آھس خوف خدا اِے آڈھاؔ کعبہ وچ بُت ٹھاندے نئیں کرے آپ تاں بے پرواہ اِے گھبرا کے اس حیا دی پتلی کیتا رَب دے پیش سوال اِے رکھ دامن پاک صفا توں میڈا اِے قادرذولجلال اِے تھیواں غرق زمین امین مینوں رہئے عصمت پاک بحال اِے میں تاں کلمہ خان دا پڑھدی ہاں آڈھاؔ کتھوں آیا اِے دجال اِے جڈاں دست دراز ایال کیتا آیا غیب کنوں آواز اِے لا تقر با حزائے اے خاص خوشی دا راز اِے ایتھے سودے ھن سرراں دے پاگل اے خونی عشق مجاز اِے آڈھاؔ کھا کے خوف ایالی ڈٹھا او بےہوش دراز اِے سسی دی دعا منظور ہو گئی تے عزرائیل آ گیا سسی کولوں آکھے عزرائیل سسی نوں آکے کیتا پیش عدل دا جام اِے مقام آرام تے آ گئی سسیے تیڈا ہو گیا سفر تمام اِے ہر نفس نے ذائقہ موت دا چکھنا اِے دنیا کوچ مقام اِے نئیں عاشق موت توں ڈردے آڈھاؔ توں تاں عاشق وچ امام اِے سسی کولوں جس ویلے عزرائیل جان منگی تے عزرائیل نوں سسی کے جواب ڈیندی اِے عطاء اللہ: اے ملکل موت توں ہوت توں پچھ کے کریں قبض تتی دی جان اِیں کوئی بس نئیں میں بے کس دے بھائی اس جند دا مالک خان اِیں نئیں سرفا جان دا خان توں مینوں میں تے خان دا لکھ احسان اِیں جند جان ایمان ہے خان دے تعبے آڈھاؔ آکھے تاں قربان اِیں کوئی کالے وے پا چولے لکھواری جند ڈیساں ہک وار جو مونہہ بولے جس ویلے سسی آکھیا جند جان ایمان ہے خان دے طابے اے گل عزرائیل سن کے سسی نوں آھدا سسی بھل گئی روز میثاق دا وعدہ ہا رب اکبر فرمایا سن کے الست بے رَب کم تیں قابو بلا آ لایا رب لاشریک کن ٹھیک نئیں مندی تیڈے دل وچ کفر سمایا نار جہنم حق کافراں دے آڈھا وچ فرقان دے آیا عزرائیل سسی نوں آہدا کہ رب جس ویلے آکھیا کہ الستو بے رب کم کیا میں تیرا رب ناں تے ہر روح نے آکھیا قالو بلا کیوں نئیں توں ساڈا رب ہیں اُس کن دے وعدے نوں عزرائیل سسی نوں یاد ڈوایا۔ تے سسی عزرائیل نوں آہدی اِے میں کن دے ڈیں اللہ تعالیٰ دے کولوں پنل خان دا پیار منگیا عطاء اللہ: جڈاں کُن فرمایا رب اکبر ہائے میں منگیا پیار پُنل دا میں جمدیاں عشق دی سند منگی تھیا پرچہ جل تے تھل دا محبود معجود پُنل دا مینوں میڈا سودا روز ازل دا رب تے یار وچ فرق نہ آڈھاؔ نئیں واقف تو عشق دی گل دا کوئی پیتے دے جام ہاسے کُن کولوں روح خِلکے اَساں اَگے وی غلام ہاسے سسی دی گل سُن کے عزرائیل آھدا چھڈ بحث دیں ایمان دی سسیے نئیں ڈِھل کرنی میں ذرا نال بہانے جان نہ بچدی اس موت دا وقت مقررہ کافر مسلم عاشق فاسق نئیں موت توں کوئی مبرا آڈھاؔ روز حشر شرمندہ ہوسن جہڑے پھرن ایتھے ہو غرہ سسی اے گل سُن کے جواب ڈینڈی اے تے آھدی اِے اے عزرائیل توں کر تعطیل کہڑا نال میڈے تَن ویر اِے نِت لکھاں روحاں کوں قبض کریناں ہک میں مسکین دی خیر اِے میڈی لے چل لاش توں پاس ماہی دے جسے نے سگدا ٹھہرا اِے اُیتھے بے عزرے آڈھاؔ جان ڈسیاں توں لے چل یار دے شہر اِے عزرائیل آہدا سسی چھوڑ اپیل تعطیل والی ہُن سٹ مسلن دے حیلے چھڈ خان دلیل اصیل سسی توں ہو نئیں مول ذلیل اے کیوں بغلوں یار کھڑا ویندا تیڈے ہوندے نیک وصیلے آڈھاؔ ہے اسی ثبیل اپیل دی جے کرتاں کر محمدﷺ وکیل اے سسی عزرائیل نوں آہدی اے میڈی جان تو کیویں قبض کریسیں میڈی روح نوں پنل خان گھن گیا عطاء اللہ: اے عزرائیل کوئی کر ثبیل تے کیوں گھنسی میڈی جان اے جس روح نوں تو قبض کریندا ایں او تاں گھن گئیا کیچ دا خان اے موئیاں نوں وت مارن دا کتھے رب دا ہے فرمان اے او وس پے کے آڈھاؔ عاشقاں دے وے ہویا ملکل موت حیران اے کوئی مالٹا رس بھریا میڈے کولوں کی منگدا اِیں روح سجنڑاں وے کھس کھڑیا عزرائیل سسی نوں آہدا میں عزرائیل فرشتہ آں سسیے اے کم میڈا ہے دائمی جہڑے اپنڑے آپ خدا راہ بنڑدے او وی چھوڑے نائمی میں جان لئی نبیﷺ سرور دی میڈی فطرت وچہ بے رحمی ناں سُن کے ملکل موت دا آڈھاؔ بیٹھی ساری خلقت سہی تے سسی جواب ڈیندی اے تے آھدی اے اے وی مسلہ خاص شریعت دا سن ملکل موتا گل اے جے آہ مظلوم دی نکل ونجے ویندا عرش خدا دا ہَل اے ایسا نال پلو تے جھوٹا ڈیساں نہ آسیں زمین تے وَل اے آڈھاؔ پے مظلوم دی دھوم ویسی جیسی عشق دا بوٹا پھل اے اکھے ٹوٹے ٹیناں دے بھئی عرش ہلا ڈیندے ٹھڈے ساہ مسکیناں دے عزرائیل تے سسی دا تکرار ہو رہیا اللہ تعالیٰ نے حکم ڈتتا زمین نوں کہ سسی نوں زندہ نگل لے ہویا امر خدا دا فرش اُتے لے نگل سسی نوں زندہ ہک خاص امانت سمجھ کے اس نوں رکھیں شاد پائندہ کریں تُرت سپرد سنبھال کے اس نوں آسی کیچ دا ہک باشندہ آڈھاؔ کفس زمین وچ غائب تھیا او بسمل نیم پرندہ جس ویلے سسی زمین وچ غرق ہو گئی تے اُڈوں پنوں خان نوں ہوش آیا بھراواں کولوں واپس ہو پیئا اِڈوں مزاور جیڑا بنڑ کے بیٹھا ایال جیڑا سسی کولوں موجود ہائی آکے پنوں خان اس کول سوال جواب کریندا او سسی دیاں تعریفاں وچ لگ پوندا اسے دوران سسی دی قبر پھٹ ویندی اے۔ اُسے جھٹ وچ پھٹ گیا فرش خدا دا سسی اُٹھ کے سیس نیوایا طالب تے مطلوب ڈوواں نوں رب معراج کرایا اُجڑے باغ سسی دی کِھڑ گئے سسی خان پنل گل لایا اج ساری خلقت آہدی اے آڈھاؔ ڈوواں واہ واہ پیار نبھایا جس ویلے فرش ملیا تے کے ہویا عطاء اللہ: ملیا فرش تے عرش اُتھوں دِتتا حاتم غیر آوازا او روح مجنوں دی حاضر ہو کے او پڑیا آنٹر جنازہ سارے عاشق صف در صف ہو گئے نئیں دیر لگی اِک لحضہ آڈھا آندا ویکھ کے جوڑی نوں گیا کھل جنت درواز کوئی دکھدا وے دھوں ماہیا اُٹھی اُٹھی باہساں میں آسی قبر تے تو ماہیا

‹ First <318 319 320 321 322 323 324 325 326 327328329 330 331 332 333 334 335 336 337 338 >Last ›