گیت نمبر:192 گیت:رُت ولی پکھواں دے جوڑے آگے
شاعر:منور علی ملکؔ کمپنی:آر جی ایچ والیم:40
رُت ولی پکھواں دے جوڑے آ گے
آ تیڈے آونڑ دے ویلے آ گے
پُھل کِھلے آئیاں بہاراں آئیاں کونجاں بن قطاراں
ہس ڈِتتا ہے چن تے تاراں میں دُکھی اَج وی بیماراں
ہجر دے صدمے جگر کوں کھاہ گے
آ تیڈے آونڑ دے و یلے آ گے
مینہ پئیا زوراں دا وسدا جگ پیا رل مِل کے وسدا
میکوں کلیاں ڈیکھ ہسدا حال تیڈا کوئی نہیں دسدا
بول غیراں دے میکوں تڑپا گے
آ تیڈے آونڑ دے و یلے آ گے
بیریاں تے بُور ماہی کیوں ہیں میتھوں دُور ماہی
دِل تھیا مجبور ماہی آ میڈا مغرور ماہی
سیج دے پُھل سُکھ گے کملا گے
آ تیڈے آونڑ دے و یلے آ گے
گُھل پیاں ٹھنڈیاں ہواواں چِھڑ گہیاں راہواں تے چھانواں
ہجر والے گیت گانواں میں وی اج لگیاں ولانواں
نین راہواں دیکھدے پتھرا گے
آ تیڈے آونڑ دے و یلے آ گے
سینگیاں پینگاں جٹاون پیار والے گیت گاونڑ
میں دُکھی کوں آزماونڑ جانڑ کے میکوں ستاونڑ
ہنڑ تَاں وَل ہر کیں دِے سانول آ گے
آ تیڈے آونڑ دے و یلے آ گے
|