گیت نمبر:167 گیت:میکوں چاڑ ونگاں ونگھیارے
شاعر:مجبور عیسیٰ خیلویؔ کمپنی:پی ایم سی والیم:32
میکوں چاہڑ ونگاں ونگھیارے نی اَج میرے ماہی آونڑاں
تے ڈھول سپاہی آونڑاں میکوں چاڑ وَنگاں وَنگھیارے
جہڑی لکھی چٹھیاں وچ ماہی تے اَج ہے تریک اوہا
تے کیوں نہ پاواں جوڑا سوہا جہڑی لکھی چٹھیاں وچ ماہی
میڈے اَنگ اَنگ خوشیاں نچیاں تے پباں بھار نچدی پھراں
تے بَناں بَناں ٹپڈی پھراں میرے اَنگ اَنگ خوشیاں نچیاں
چُنی سوسری نہ والاں اُتے ٹِکدی وے اینوں کہڑے کھمب لگ گے
تے اُڈن دے وگ لگ کے او چُنی سوسری نہ والاں اُتے ٹکدی
کھلی پھل موتیے دے کیراں سجنٹراں دے تانگے تے
سارے سارے لاھنگے تے کھلی پُھل موتیے دے کہراں
پیریں بن کے پزیب چھنکاواں تے مورنی دی ٹور ٹُراں
تے کھباں باہج اُڈدی پھراں پیریں بن کے پزیب چھنکاواں
شالا راون قائم ہمیشہ تے ساھنگے سجنڑاں دے
تے مانٹرے من وسناں دے شالا راونڑ قائم ہمیشہ
تیڈے دَم دے نال بہاراں تے پُھلا وے گلاب دیا
اے چنا وے مہتاب دیا تیڈے دم دے نال بہاراں
رب کیتے دُور وچھوڑے تے لمبیاں اُڈیکاں مکیاں
تے اکھیاں وچ ہنجوں سُکیاں رب کیتے دُور وچھوڑے
میڈے اَنگ اَنگ خوشیاں نچیاں تے پباں بھار نچدی پھراں
تے بَناں بَناں ٹَپدی پھراں میڈے اَنگ اَنگ خوشیاں نچیاں
شالا راونڑ قائم ہمیشہ تے ساھنگے سجنڑاں دے
تے مانڑے من وسناں دے شالا راونڑ قائم ہمیشہ
رب کیتے دور وچھوڑے تے لمبیاں اُڈیکاں مُکیاں
تے اکھیاں وج ہنجوں سُکیاں رب کیتے دور وچھوڑے
آہدے سچ مجبورؔ سیانڑے تے زندگی ہے سجنڑاں دے نال
تے سجناں دے باہج وبال آہدے سچ مجبور سیانے
|