گیت نمبر:125 گیت:ساری دُنیا دے وچھڑے ملاویں
شاعر:ایس ایم صادقؔ کمپنی:سونک والیم:1
وے پیدا کِتوئی رَبا دَرداں کیتے اَتے آپ غفار سڈاویں
آپ تاں کول عرشاں تے بلاویں تے ساڈے بنڑے ہوئے سجن ونجاویں
او نکھڑ ونجے تیڈا عربی ڈھولا تاں توں نکھڑاں دِے مُل پاویں
آپ تاں راویں آزاد غماں توں تے ذِمے درد فریدؔ دے لاویں
ساری دُنیا دِے وِچھڑے ملاویں تے ساہڈے لئی جدائیاں رِہ گہیاں
جھوک ساریاں دِی اُجڑی وَساویں تے ساہڈے لئی جدائیاں رِہ گہیاں
سارا سارا دِن لنگھے راہواں وچہ کھلوندیاں خورے ساہڈی زندگی نے لنگھ جانٹرا اے روندیاں
ہاسے لگ گے تے دنیا دِے ناویں تے ساہڈے لئی جدائیاں رِہ گہیاں
ڈُکھاں نال ہنڑ ساہڈا ہوندا نہ گذارا اِے تیرے لئی تے رہیا اِک کو جہیا جگ سارا اِے
نِت لوکاں نُوں تُوں خوشیاں وَکھاویں تے ساہڈے لئی جدائیاں رِہ گہیاں
دُکھاں دِے سوا کُجھ ہور ساڈے کول نہیں بڑے اساں رُل گہیاں ہور سانوں رول نہیں
جو کوئی منگدا اِے اُوندی جھولی پاویں تے ساہڈے لئی جدائیاں رِہ گہیاں
پل وچ ویکھ لیں گا دُنیا اِے ساری نوں سنجڑ ملا ڈے مینوں رَبا اِک واری توں
کر سگناں اِیں جو وِی توں چاویں تے ساہڈے لئی جدائیاں رِہ گہیاں
|